Krantenartikel

In de Kringloopwinkel aan de Zwaaikom is de expositie van start gegaan rond het Kunstproject Conversatien pieces. Tien kunstenaars lieten zich de afgelopen maanden inspireren door een object, hobby of passie van tien verschillende Amersfoorters.De resultaten, hun 'tafelstukken',zijn tot en met eind mei te bewonderen in hun nieuwe etalages in de Kringloopwinkel.Elke twee weken er is ander werk te zien.Vrijdagochtend 30 maart begonnen de tien kunstenaars met de inrichting van een gezamenlijke expositie in de Kringloopwinkel. "Toen iedereen zijn werk ingebracht had begon het schuiven, tillen, overleggen en het nogmaals opnieuw uitproberen van wat waar en in welke combinatie het werk het beste neergezet kon worden", vertelt Ellen Faber, een van de tien deelnemende kunstenaars. "De gezamenlijke expositie was alleen vrijdag te zien. Aan het einde van de middag, om half vijf, werden de meeste werken weer meegenomen. Twee kunstenaars exposeren gedurende twee weken hun tafelstuk. Daarna laten twee andere kunstenaars hun werk zien. "Uitgangspunt was dat de kunstenaars een tafelstuk zouden maken: iets op of aan of in de vorm van een tafel. "Een tafel is een locatie waaraan mensen gaan zitten om met elkaar te praten. Een Conversation piece is een aanjager tot gesprek tussen (wildvreemde) mensen", licht initiatiefneemster Krijnie Beyen toe. Het tafelstuk Ver Taal Tafel van E.Faber is vanaf 27 april t/m 14 mei te zien. "Ik laat me in mijn werk vaak door taal inspireren",vertelt de Amersfoortse 'Woord in beeld-kunstenaar. "In het kader van dit project sprak ik met mijn kapster, Mimi, die ik een keer Perzisch had horen praten. Zij voelt zich thuis in Nederland, heeft zichzelf Nederlands geleerd, maar heeft haar wortels in een andere cultuur. De vraag 'Waar hoor ik thuis' (geschreven in het Farsi en Engels) heeft Faber in haar tafelstuk verwerkt, evenals het gezegde 'Home is where the heart is '. "Het is belangrijk naar je hart te luisteren. Je kunt je hart als kompas gebruiken en je door liefde laten leiden in plaats van te lijden aan de moeilijke uiterlijke omstandigheden . Tot juni zijn tijdens de openingstijden van de Kringloopwinkel steeds twee weken lang de werken te zien van twee verschillende kunstenaars.

Het weer weer.

De Grebbelinie, op de grens van
land en water, stad en platteland.

Elke keer is het weer weer anders. Een sneeuwlandschap, een lentezon, dreigende donkere regenwolken of een harde wind dat je bijna uit je jas waait.Soms met deze wind de 'deksloof' op met een woordsjabloon onder de arm.

Langslopende wandelaars, voorbijglijdende roeiers en een schaapskudde.

TAFEL GESPREK
op vrijdagochtend.

De vrijdagochtend (30 maart) begon met het inrichten van de beschikbare ruimte. Toen iedereen zijn werk ingebracht had begon het schuiven, tillen, overleggen en het nogmaals opnieuw uitproberen van wat waar en in welke combinatie het werk het beste neergezet kon worden. Kunst maken is leuk maar het inrichten van zulk divers werk is een vak apart! De inrichters hebben heel wat heen en weer gelopen tussen de diverse tafelstukken om te bepalen wat met elkaar combineert en van een afstand bekeken hoe het goed staat in de ruimte. Uiteindelijk lopen de bezoekers er kriskras doorheen en bekijken alles van dichtbij en dát is ook de bedoeling. Dan worden de details opgemerkt. Want heb jíj gezien dat als je door het gat in de tafel van Ellen Faber kijkt er ook teksten te lezen staan ??? Je kunt dan de tekst: 'Waar hoor ik thuis' in het Nederlands, Engels en Farsi lezen. Het staat geschreven in reliefdruk op een beweegbaar plateau. En de krabbels op het tafelblad betekenen die ook iets?

Weiland

Het maken van een wei vereist een klaver en een bij.Eén klavertje en een bij...
Mijn voornemen om grote 'knipsels' van rijstpapier te maken voor het urban gedeelte van urban wijland moet nu toch concretere vormen aannemen dan de schetsen in mijn schetsboek. Ik heb de ruimte (een vide achtige entreehal van een bedrijf gelegen op industrieterrein de Isselt). Nu nog mezelf de ruimte geven om groot te gaan werken. Een nieuwe rol rijstpapier gekocht, hoewel van hetzelfde merk voelt het papier toch anders.De structuur lijkt losser, de vorige rol leek meer geperst, strakker 'in zijn vel'zittend. Ik maak eerst een bijenvel en een klaver vel van 1,5 meter. Daarmee ga ik naar de showroom om het in de ruimte te zien. Vandaar uit ga ik verder met ontwerpen.

Grebbelinie

Met Rob naar de Grebbelinie om mijn uitgekozen locatie te laten zien. Het water stond lager dan de vorige keer, meer balk te zien. Op de oeverbeschoeiing gelopen als op een evenwichtsbalk met kartonnen woorden in de hand. Is dit een goed formaat voor de woorden? Hopla, ze waaiden het water in.

Leestafel

Op mijn tafel komt een tekst van loden letters te liggen.Het wordt een leestafel.Blokletters zijn heel wat makkelijker te snijden dan de letters waar ik in het bijzijn van de fotograaf aan begon. Ronde schrijfletters. Krachtzetten en draaien tegelijkertijd. Het resultaat was niet wat ik voor ogen had, dus afgekeurd! Ik heb Mimi opgezocht om haar dezelfde tekst in het farsi op een papiertje te laten schrijven. Met dit voorbeeld ben ik op mijn atelier gaan oefenen (de lettergrootte moest aangepast) schrijvend van rechts naar links.Het blijft geheim schrift voor me. Ook heb ik een gat gezaagd in mijn tafel zodat die diepte krijgt.

Conversation piece 2012

'Waar hoor ik thuis', zo vat ik het gesprek met Mimi, mijn gesprekspartner uit Perzië, samen. En als reactie daarop komt de uitspraak: 'Home is where the heart is' bij me naar boven. Ik besluit van de tafel een gesprekstafel te maken door er een woord(beeld) op te leggen. Ik ga deze woorden uit karton of lood snijden en neerleggen op tafel. Een kwestie van schrijven, schuiven en opnieuw proberen om een combinatie tussen de houten tafel en de loden letters te vinden. Rob, van de kringloopwinkel, heeft me vandaag hele kleine drukletters gegeven. Eens kijken of ik die volgende week kan verwerken, misschien in de tafelrand. Het verwerken en lezen wordt wel heel pieterpeuterig.