...als een bloem

Deze ochtend ontvouwde zich stralend. Het woordbeeld voor UrbanWijland kon moeiteloos geplaatst worden op de oeverbeschoeing langs de Eem. Roeiers wierpen er een blik op en een klas kwam kijken, op weg naar Monica's toren.

Het werk ontvouwt zich..

Het werk ontvouwt zich.Het plaatmateriaal is gekocht, de lettersjablonen gesneden en op de plaat gezet, de letters zijn uitgezaagd, de binnenkant van de uitgezaagde letters zijn in de verf gezet.Hoewel, ik vraag me af: hebben uitgezaagde letters eigenlijk wel een binnenkant?

Het werk ontvouwt zich nu elke dag meer. Het materiaal krijgt vorm en kleur. Het weer werkt mee, zodat er buiten,in een prachtige stadstuin, geschilderd kan worden. Vliegjes lijken dol op deze kleur en strijken erop neer. Helaas ben ík daar niet zo dol op. Hobbeldebobbel op mijn strakke laklaag. Heb ik daar zo mijn best op gedaan? Maar misschien kunnen ze lezen en denken ze : er staat toch, een bloem?

Varend langs de Grebbelinie

Na een bui stapt groep 8 op de fiets richting de fietsboothalte. Aan boord stappen mannen met een camera (om een promotiefilmpje te maken), en vertellers. Een oude heer vertelt over de Grebbelinie, over vogels en de Eem.We varen langs de locatie waar over 2 weken mijn werk aan de waterlijn staat. (zo ziet 'de achterkant' van mijn plek eruit.) Dit was tevens de plek waar vroeger het turfschip aanlegde om zijn vracht brandstof voor het herenhuis van Coelhorst af te leveren. Ook boten met bakstenen legden hier aan. De stenen voor de Martinuskerk in Hoogland werden aangevoerd via het water om daar overgeladen te worden op paard en wagens. We fietsen terug via de fietsbrug, Coelhorst alwaar een 78 jarige Hooglander vertelt over de oorlog, onderduikers (een verdubbeling van de bevolking), de verplichte evacuatie (varkens en kippen moesten achtergelaten worden), het verbranden van boerderijen voor het schootsveld vrij maken, (waardoor velen hun thuis verloren), een getorpedeerd schip vol schoensmeer en zwemmen in de Eem. Indrukwekkend, als de geschiedenis, van vlakbij huis, verteld wordt vanuit eigen ervaring. Bijna aan het einde van de fietstocht rijden we langs het moeras met drakentanden en een gevelplaquette met een leeuw in de vlammen.

Scholieren op bezoek.

Buiten het gebouw staan een bulk fietsen als er scholieren bij ons op atelierbezoek komen. Ik neem mijn groepje mee trap op, gang door en laat ze mijn werk zien.Na een half uur over mijn werk gesproken te hebben ga ik met 7 scholieren aan de slag.We zitten rond een grote tafel met papier en potloden, een snijmat met daarbij een snijmesje (of schaartje). En aktie! Helaas gaat het niet zo snel, maar iedereen begint aan een werkstukje, de meesten ook met woorden. De meest enthousiaste leerling blijft achter om zijn ontwerp (liedtekt)af te maken omdat hij er echt iets mee wil.Kijk dat is op te vatten als een vorm van waardering. De rest laat mij achter met een tafel vol papiersnippers, mesjes, matten en papier.

Bedrijvigheid

Als ik op maandagochtend vroeg via de inbrengdeur de kringloopwinkel binnenstap heerst daar één en al bedrijvigheid. Er wordt uitgeladen, gesorteerd, geveegd. In de donkere etalages wacht het werk in stilte.Licht aan, slot open, inpakken. Als het werk in de auto gezet is, biedt Rob ons koffie aan. De achterdeur wordt geopend en boink; we staan in een knallend zonnetje.Achter een hek, bussen en in de verte de bouwkranen van het nieuwe ziekenhuis.

Woordsjablonen snijden

Na dagen keihard werken is het dan eindelijk zover. Ik kan mijn map vol woordsjablonen naar de werkplaats brengen waar meubelmaker Jan de letters uit zal gaan zagen.Maar voor het zover was ben ik uren lang bezig geweest om de kleine letters om te zetten in grotere letters. Eerst vergroot via projectie,dan de vervorming door de projectie reduceren en daarna de letters 'opnieuw' vormgeven waarbij vooral de letter 'e' geconstrueerd moest worden (uit diverse cirkels), maar ook de letter 'a' en 'g' speciale aandacht nodig hadden. En hoe vind je het geschikte lettertype??? Het moet er eentje zijn die niet uit elkaar valt als je het uitsnijdt, en de vorm van de letter moet passen bij de zeggingskracht van de zin die er staat. Typografie is echt een vak apart!. Hoe doe je dat met de afstand tussen de verschillende lettervormen en de woorden? Op het oog, dan maar.In zijn papieren staat ben ik heel blij met het resultaat. Nu wordt het spannend hoe de harde werkelijkheid zich toont. Naast het uitzagen van de woordpanelen moeten er ook beugels gemaakt worden om het geheel vast te zetten op de deksloof.Het materiaal wordt vandaag gekocht.