The past is gone

Dedicate this moment to NOW

warmhoudertje

Koud nat weer en nog wat rillerig? Kruik kado! Flanel gekocht om kruikenzakken van te maken. Even uitvogelen hoe ik er één met blinde sluiting maak(ipv vastgebonden met een strik). Type stof: lief (met kant) en stoer (camouflage). Heeft iemand een kado nodig?

restyledag

Desirée, Fotomodel op de restyledag, Uitdaging: Van 4 kledingstukken een nieuwe outfit maken. Met een binnenste buiten thema: 'aan het licht brengen'.

Workshop, blinddruk (wit)

Tijdens de workshop ervaarden de deelnemers hoe het is om blind te drukken.De, door hun uitgesneden, mal ligt onderop, het papier eroverheen. Waar moet er doorgedrukt worden? Waar zitten in vredesnaam de uitgesneden letters? Voelend en even spieken voordat het lukt om een beginnetje te maken.

Modeshow restyle modewknd

Zaterdag was het even spannend. Een samenkomst in kunstencentrum Kade waar naaimachines op een lange tafel staan, een startsein en een stapel recycle kleding en om de beurt iets vd kledingstapel mogen pakken.En dan tik tak, de klok loopt, 3 uur de tijd om een volledige showbare outfit te bedenken en te maken. Terwijl ik achter de naaimachine zit (of op de grond stof te knippen) worden de modellen opgemaakt door visagisten. Nog 5 minuten wordt er geroepen,mijn model D. staat zich om te kleden in de wc (voorzichtig met die grace kelly haarrol)en de laatste spelden worden vastgemaakt aan de achterzijde vh colbert voor de fotoshoot om half 4 (ben heel benieuwd naar de foto's) en de show.

modewknd

Zaterdag 20/10 meedoen aan het modewknd met re-style, in Kade, Amersfoort. Bestaande kleding omvormen tot een nieuw exemplaar wat daarna tijdens de modeshow getoond wordt.

workshop Zin

Met het puntje van de tong tussen de lippen zitten de deelnemers ingespannen te werken aan hun werkstuk. Ze snijden hun'inspiratie' woord uit. Dit willen ze thuis voor het raam hangen zodat het licht hun eraan helpt herinneren. De workshops zijn op 29 okt, 5 nov. en op 19 november om 12 uur in Baarn.

Samen met jou

"Samen in het licht staan". Gemaakt voor Vreemde Gasten. Dank je wel Cees, voor de foto.

In gesprek

Ooit zo'n leuke salontafel gezien? Wel, kom kijken en luisteren naar het ontstaansverhaal tijdens het vreemde gasten weekend op muurhuizen 35a. Daar staat dit exemplaar met de tekst; Home is where the heart is.

vreemde gast

'Vreemde gasten' gemaakt van gelaagd gekleurd papier. Figuren, patronen, ontmoeten, verbonden zijn. Het werk is te zien op 6 + 7 oktober, tussen 12 en 17 uur. Muurhuizen 35a, binnenstad Amersfoort. Catalogus en route is te koop o.a bij Flehite

Sprekend van het licht

Als ik de deur open, sta ik oog in oog met een engel die me begroet. Ik lees de tekst 'gedragen op vleugels van licht'. Dat ik licht en liefde ben mag ik me herinneren! Sprekend van het licht zo heb ik deze expositie genoemd omdat dat voor mij de essentie is van de oefeningen in ECIW. Ik word aangemoedigd me de waarheid te herinneren. De waarheid spreekt over licht en liefde.En dat ik dat ben.
Het werk is te zien in Baarn, Eemstraat 14b,studiecentrum MIC in de maanden september, oktober en november 2012 op donderdag van 14 - 16 uur en dinsdag en vrijdag bel: 035- 8883073 Voor route zie: www.miraclesincontact.nl

Najaars expositie 2012

'Ik ben dat' deze Woord in Beeld werken gesneden uit rijstpapier zijn vanaf september in het kantoor van MIC te Baarn te zien. Op 6 en 7 oktober, gedurende het Vreemde gasten weekend,is werk te gast op het adres: Muurhuizen 35a, Amersfoort .

Maanlicht wandeling

UW opende met de dansvoorstelling "milk". Erg mooi.Daarna een middernachtelijke wandeling over de Grebbelinie.(uur heen, uur terug) Onderaan het viaduct een paar mensen opgepikt die daar in het donker en zonder aanwijzingen door de pannenkoekenboot gedropt waren. Na een half uur kwamen we bij de kast van Marijke. Daarna via de kruipdoor sluipdoor route met tentoongestelde gevonden voorwerpen en geluiden (spannend..!)van het KGcollectief. Monica's toren oogste bewondering, evenals Theo's zwevende figuur. Mijn woordbeeld lag stil in het maanlicht.Het water weerspiegelde de tekst. Na Sally's picknickplek omgekeerd voor de terugweg. Half 2 thuis. De volgende dag met stralend weer het werk op de begraafplaats bezocht (fietsend)en lopend vanaf de fietsbrug de Grebbelinie (dus in omgekeerde volgorde), langs de vuist en Jos schuilplek tot aan de kast van Marijke (& foto's gemaakt met de ketting om). Gepicknickd in het gras voor mijn waterbeeld.Prachtige wandeling!

Liefde is koningin.

Vanochtend ontvouwde zich het grootste knipsel van Ellen tot nu toe, vanaf de 2-e verdieping (Uraniumweg 17) naar beneden.Jawel: bijna 5 meter lang. Tijdens het werkproces was het steeds in delen zichtbaar geweest, opgevouwen en weer verder uitgesneden. Herinner je dit: Liefde is koningin.
Naast de entree staat Bernardus van C.in knalgeel. Met zijn trouwe hond, bijen , bloemen en bijenkorf.

...als een bloem

Deze ochtend ontvouwde zich stralend. Het woordbeeld voor UrbanWijland kon moeiteloos geplaatst worden op de oeverbeschoeing langs de Eem. Roeiers wierpen er een blik op en een klas kwam kijken, op weg naar Monica's toren.

Het werk ontvouwt zich..

Het werk ontvouwt zich.Het plaatmateriaal is gekocht, de lettersjablonen gesneden en op de plaat gezet, de letters zijn uitgezaagd, de binnenkant van de uitgezaagde letters zijn in de verf gezet.Hoewel, ik vraag me af: hebben uitgezaagde letters eigenlijk wel een binnenkant?
Het werk ontvouwt zich nu elke dag meer. Het materiaal krijgt vorm en kleur. Het weer werkt mee, zodat er buiten,in een prachtige stadstuin, geschilderd kan worden. Vliegjes lijken dol op deze kleur en strijken erop neer. Helaas ben ík daar niet zo dol op. Hobbeldebobbel op mijn strakke laklaag. Heb ik daar zo mijn best op gedaan? Maar misschien kunnen ze lezen en denken ze : er staat toch, een bloem?

Varend langs de Grebbelinie

Na een bui stapt groep 8 op de fiets richting de fietsboothalte. Aan boord stappen mannen met een camera (om een promotiefilmpje te maken), en vertellers. Een oude heer vertelt over de Grebbelinie, over vogels en de Eem.We varen langs de locatie waar over 2 weken mijn werk aan de waterlijn staat. (zo ziet 'de achterkant' van mijn plek eruit.) Dit was tevens de plek waar vroeger het turfschip aanlegde om zijn vracht brandstof voor het herenhuis van Coelhorst af te leveren. Ook boten met bakstenen legden hier aan. De stenen voor de Martinuskerk in Hoogland werden aangevoerd via het water om daar overgeladen te worden op paard en wagens. We fietsen terug via de fietsbrug, Coelhorst alwaar een 78 jarige Hooglander vertelt over de oorlog, onderduikers (een verdubbeling van de bevolking), de verplichte evacuatie (varkens en kippen moesten achtergelaten worden), het verbranden van boerderijen voor het schootsveld vrij maken, (waardoor velen hun thuis verloren), een getorpedeerd schip vol schoensmeer en zwemmen in de Eem. Indrukwekkend, als de geschiedenis, van vlakbij huis, verteld wordt vanuit eigen ervaring. Bijna aan het einde van de fietstocht rijden we langs het moeras met drakentanden en een gevelplaquette met een leeuw in de vlammen.

Scholieren op bezoek.

Buiten het gebouw staan een bulk fietsen als er scholieren bij ons op atelierbezoek komen. Ik neem mijn groepje mee trap op, gang door en laat ze mijn werk zien.Na een half uur over mijn werk gesproken te hebben ga ik met 7 scholieren aan de slag.We zitten rond een grote tafel met papier en potloden, een snijmat met daarbij een snijmesje (of schaartje). En aktie! Helaas gaat het niet zo snel, maar iedereen begint aan een werkstukje, de meesten ook met woorden. De meest enthousiaste leerling blijft achter om zijn ontwerp (liedtekt)af te maken omdat hij er echt iets mee wil.Kijk dat is op te vatten als een vorm van waardering. De rest laat mij achter met een tafel vol papiersnippers, mesjes, matten en papier.

Bedrijvigheid

Als ik op maandagochtend vroeg via de inbrengdeur de kringloopwinkel binnenstap heerst daar één en al bedrijvigheid. Er wordt uitgeladen, gesorteerd, geveegd. In de donkere etalages wacht het werk in stilte.Licht aan, slot open, inpakken. Als het werk in de auto gezet is, biedt Rob ons koffie aan. De achterdeur wordt geopend en boink; we staan in een knallend zonnetje.Achter een hek, bussen en in de verte de bouwkranen van het nieuwe ziekenhuis.

Woordsjablonen snijden

Na dagen keihard werken is het dan eindelijk zover. Ik kan mijn map vol woordsjablonen naar de werkplaats brengen waar meubelmaker Jan de letters uit zal gaan zagen.Maar voor het zover was ben ik uren lang bezig geweest om de kleine letters om te zetten in grotere letters. Eerst vergroot via projectie,dan de vervorming door de projectie reduceren en daarna de letters 'opnieuw' vormgeven waarbij vooral de letter 'e' geconstrueerd moest worden (uit diverse cirkels), maar ook de letter 'a' en 'g' speciale aandacht nodig hadden. En hoe vind je het geschikte lettertype??? Het moet er eentje zijn die niet uit elkaar valt als je het uitsnijdt, en de vorm van de letter moet passen bij de zeggingskracht van de zin die er staat. Typografie is echt een vak apart!. Hoe doe je dat met de afstand tussen de verschillende lettervormen en de woorden? Op het oog, dan maar.In zijn papieren staat ben ik heel blij met het resultaat. Nu wordt het spannend hoe de harde werkelijkheid zich toont. Naast het uitzagen van de woordpanelen moeten er ook beugels gemaakt worden om het geheel vast te zetten op de deksloof.Het materiaal wordt vandaag gekocht.

Geëtaleerd

Op deze drukke vrijdagmiddag kruipen Gea en ik elk in een etalage bij de entrée van de kringloopwinkel.We gaan ons tafelstuk etaleren. Op kousenvoeten loop ik rond in dit glazen hokje. Meteen hebben we al veel bekijks. Zwoef, schuifdeur open, dicht, open. Bezoekers lopen langs eerst met lege handen, daarna met boeken en andere spullen. Sommigen kijken nieuwsgierig opzij en maken een opmerking: mooi.Mijn tafelstuk wil ik aan één kant iets optillen zodat
de kijker beter de tekst bovenop het tafelblad kan lezen (en de open 'O' kan zien). Ik heb kleine pilaartjes onder 2 poten gemaakt van gestapelde letters .(Dit is een subtiele verwijzing naar het zichzelf Nederlands aanleren van Mimi). Ook heb ik de blinddruk 'Home' opgehangen. Het huisje wat ik al eerder maakte past hier prima bij.Ik ben thuis. Angst is hier de vreemdeling.

Krantenartikel

In de Kringloopwinkel aan de Zwaaikom is de expositie van start gegaan rond het Kunstproject Conversatien pieces. Tien kunstenaars lieten zich de afgelopen maanden inspireren door een object, hobby of passie van tien verschillende Amersfoorters.De resultaten, hun 'tafelstukken',zijn tot en met eind mei te bewonderen in hun nieuwe etalages in de Kringloopwinkel.Elke twee weken er is ander werk te zien.Vrijdagochtend 30 maart begonnen de tien kunstenaars met de inrichting van een gezamenlijke expositie in de Kringloopwinkel. "Toen iedereen zijn werk ingebracht had begon het schuiven, tillen, overleggen en het nogmaals opnieuw uitproberen van wat waar en in welke combinatie het werk het beste neergezet kon worden", vertelt Ellen Faber, een van de tien deelnemende kunstenaars. "De gezamenlijke expositie was alleen vrijdag te zien. Aan het einde van de middag, om half vijf, werden de meeste werken weer meegenomen. Twee kunstenaars exposeren gedurende twee weken hun tafelstuk. Daarna laten twee andere kunstenaars hun werk zien. "Uitgangspunt was dat de kunstenaars een tafelstuk zouden maken: iets op of aan of in de vorm van een tafel. "Een tafel is een locatie waaraan mensen gaan zitten om met elkaar te praten. Een Conversation piece is een aanjager tot gesprek tussen (wildvreemde) mensen", licht initiatiefneemster Krijnie Beyen toe. Het tafelstuk Ver Taal Tafel van E.Faber is vanaf 27 april t/m 14 mei te zien. "Ik laat me in mijn werk vaak door taal inspireren",vertelt de Amersfoortse 'Woord in beeld-kunstenaar. "In het kader van dit project sprak ik met mijn kapster, Mimi, die ik een keer Perzisch had horen praten. Zij voelt zich thuis in Nederland, heeft zichzelf Nederlands geleerd, maar heeft haar wortels in een andere cultuur. De vraag 'Waar hoor ik thuis' (geschreven in het Farsi en Engels) heeft Faber in haar tafelstuk verwerkt, evenals het gezegde 'Home is where the heart is '. "Het is belangrijk naar je hart te luisteren. Je kunt je hart als kompas gebruiken en je door liefde laten leiden in plaats van te lijden aan de moeilijke uiterlijke omstandigheden . Tot juni zijn tijdens de openingstijden van de Kringloopwinkel steeds twee weken lang de werken te zien van twee verschillende kunstenaars.

Het weer weer.

De Grebbelinie, op de grens van
land en water, stad en platteland.

Elke keer is het weer weer anders. Een sneeuwlandschap, een lentezon, dreigende donkere regenwolken of een harde wind dat je bijna uit je jas waait.Soms met deze wind de 'deksloof' op met een woordsjabloon onder de arm.
Langslopende wandelaars, voorbijglijdende roeiers en een schaapskudde.



TAFEL GESPREK
op vrijdagochtend.


De vrijdagochtend (30 maart) begon met het inrichten van de beschikbare ruimte. Toen iedereen zijn werk ingebracht had begon het schuiven, tillen, overleggen en het nogmaals opnieuw uitproberen van wat waar en in welke combinatie het werk het beste neergezet kon worden. Kunst maken is leuk maar het inrichten van zulk divers werk is een vak apart! De inrichters hebben heel wat heen en weer gelopen tussen de diverse tafelstukken om te bepalen wat met elkaar combineert en van een afstand bekeken hoe het goed staat in de ruimte. Uiteindelijk lopen de bezoekers er kriskras doorheen en bekijken alles van dichtbij en dát is ook de bedoeling. Dan worden de details opgemerkt. Want heb jíj gezien dat als je door het gat in de tafel van Ellen Faber kijkt er ook teksten te lezen staan ??? Je kunt dan de tekst: 'Waar hoor ik thuis' in het Nederlands, Engels en Farsi lezen. Het staat geschreven in reliefdruk op een beweegbaar plateau. En de krabbels op het tafelblad betekenen die ook iets?

Weiland


Het maken van een wei vereist een klaver en een bij.Eén klavertje en een bij...
Mijn voornemen om grote 'knipsels' van rijstpapier te maken voor het urban gedeelte van urban wijland moet nu toch concretere vormen aannemen dan de schetsen in mijn schetsboek. Ik heb de ruimte (een vide achtige entreehal van een bedrijf gelegen op industrieterrein de Isselt). Nu nog mezelf de ruimte geven om groot te gaan werken. Een nieuwe rol rijstpapier gekocht, hoewel van hetzelfde merk voelt het papier toch anders.De structuur lijkt losser, de vorige rol leek meer geperst, strakker 'in zijn vel'zittend. Ik maak eerst een bijenvel en een klaver vel van 1,5 meter. Daarmee ga ik naar de showroom om het in de ruimte te zien. Vandaar uit ga ik verder met ontwerpen.

Grebbelinie


Met Rob naar de Grebbelinie om mijn uitgekozen locatie te laten zien. Het water stond lager dan de vorige keer, meer balk te zien. Op de oeverbeschoeiing gelopen als op een evenwichtsbalk met kartonnen woorden in de hand. Is dit een goed formaat voor de woorden? Hopla, ze waaiden het water in.

Leestafel

Op mijn tafel komt een tekst van loden letters te liggen.Het wordt een leestafel.Blokletters zijn heel wat makkelijker te snijden dan de letters waar ik in het bijzijn van de fotograaf aan begon. Ronde schrijfletters. Krachtzetten en draaien tegelijkertijd. Het resultaat was niet wat ik voor ogen had, dus afgekeurd! Ik heb Mimi opgezocht om haar dezelfde tekst in het farsi op een papiertje te laten schrijven. Met dit voorbeeld ben ik op mijn atelier gaan oefenen (de lettergrootte moest aangepast) schrijvend van rechts naar links.Het blijft geheim schrift voor me. Ook heb ik een gat gezaagd in mijn tafel zodat die diepte krijgt.

Conversation piece 2012


'Waar hoor ik thuis', zo vat ik het gesprek met Mimi, mijn gesprekspartner uit Perzië, samen. En als reactie daarop komt de uitspraak: 'Home is where the heart is' bij me naar boven. Ik besluit van de tafel een gesprekstafel te maken door er een woord(beeld) op te leggen. Ik ga deze woorden uit karton of lood snijden en neerleggen op tafel. Een kwestie van schrijven, schuiven en opnieuw proberen om een combinatie tussen de houten tafel en de loden letters te vinden. Rob, van de kringloopwinkel, heeft me vandaag hele kleine drukletters gegeven. Eens kijken of ik die volgende week kan verwerken, misschien in de tafelrand. Het verwerken en lezen wordt wel heel pieterpeuterig.

Woord in Beeld, uitgesneden

Spreek tot me ! En de engel sprak deze woorden tot me: Vrij, Vrede, Vreugde, Verwachting, Ef, Lief, Liefde, Geliefde.
Ellen Faber gebruikt rijstpapier om haar werk, een combinatie van tekst en figuren, uit te snijden. Dit dunne papier is licht transparant waardoor het werk fragiel oogt. Vanwege de tijd van het jaar (rond kerst en nieuwjaar) laat Faber ‘Engelen’ zien. Vanwege de tot een textuur verwerkte tekst in lijf en vleugels zijn dit ‘boodschappers’. Hun woorden helpen je herinneren aan wat werkelijk waar is.

De expositie is t/m 10 januari 2012 te bezoeken.Telefoon: 0334619300